Belliydi...

Ben böyle olacağını biliyordum :)

İnsan 2 ay birsürü blog okur da hiç mi canı çekip tek kelime yazmaz şuraya :) Belki bu bir imkansızdı yazmayı seven biri için ve ben o imkansızı başardım :)

Siftah.. :)

Merhaba,

Oku oku nereye kadar dedim ve artık yazmanın zamanı geldi diye düşündüm...

Lise yıllarında günlüklerim vardı.. Kapları kara değildi, lacivertten maviye çalan solmuş birer ece ajandasıydı ama olsun, beyaz sayfalarını ben karartıyordum..

Şimdi teknolojinin bağrında yaşayıp da iki satır karalamadan olmazdı. Bu kadar bile nasıl dayandım bilmiyorum ama umarım sıkılıp yarıda bırakmam :)